AnasayfaHayat başladığı noktada biter
2 posters
Supernatural RP :: Başlarken... :: RP :: Puanlama
1 sayfadaki 1 sayfası
Hayat başladığı noktada biter
tarafından A. Kurt McDaniel C.tesi Kas. 13, 2010 5:39 pm
Hayatı nereden başladığın önemli değildir . Önemli olan nasıl başladığındır . Çünkü hayat hep başladığı noktada biter .
Ben Kurt McDaniel . İlginç gelebilir ama benim hayatım 17 yaşımda başladı . Aralık ayının ortasında ürpertici bir şekilde sarhoş iki adam tarafından bulunmuşum . Tanrıya Şükür hala şuurlarını kaybetmemiş dostlarım beni hastaneye götürmeyi akıl edebilmiş . Hayatımın 17 senesine dahil hiçbir şey hatırlamıyorum . En iyi beyaz önlüklüler bile hatırlatamamış bana . Yeni hayatımın 3. ayı rüyamda hatırladığım bir tek şey var .
Kızıl upuzun saçlı bir kadın yüzü . Saçları fönlü olmadığına zor inanıcalak kadar düz ve biçimli . Kemerli ince bir burnu var . Ten rengi soluk , acınası derecede . Dudakları aynı derecede ruj olmadığına inanması güç bir şekilde kırmızı . Çekik , enine gözleri var . Siyahı küçük ama çok küçüktü . Zümrüt yeşili gözleri etrafı kesiyordu . Kulakları ince ve keskin uçlara sahipti . Aşağıya doğru indikçe simsiyah pelerin . Ayak uçlarına kadar inen pelerin yeri dürtüyordu . Simsiyah giyinmiş . İçinde straplez , yine yeri dürten eski nesil bir tuvalet var. Kemeri birçok desenle süslenmiş ve paha biçilmez görünüyordu . Onun dışında tuvalet desensiz ve düzdü . Aynı tonun biraz açığı korseside en az tuvalet kadar sıradandı . Uzun tırnaklı ellerini bana uzattı ve yankı yapan ince bir ses tonuyla :
- Kurt ... Bana gel . Yetişmeyi deniyorum , koşuyorum ama sonra önümdeki büyük kayaya takılıp yere yapışıyorum . Sonra birden denizde buluyorum kendimi . Beni buldukları kıyıda bilinçsizce yatıyorum . O kadın geliyor . Eğiliyor ve soğuk ellerini çıplak sırtıma koyuyor . O an biyere ait olduğumu hissediyorum . Kadın ağlıyor . Ama sonra kadın inanılmaz bir şekilde ağzını açıyor ve göz yuvaları simsiyah oluyor . Ondan korkuyorum ama bana zarar vermek istemediğini biliyorum . O anda Bob ve William geliyor . Kadın beni onlardan koruyor . O korkunç görüntüsüyle üstlerine yürüyor . Bob ve William sa altın birer haç çıkarıyorlar . Koruyucum kaçıyor . Kaçarken son bir kez bana bakıyor ve gözünden bir damla yaş süzülüyor .
İşte , tüm hayatım bundan ibaret . Bunun bile bir anı olduğuna emin değildim . Gerçekdışı olduğunu düşünüyordum . Ta ki :
Yeni okulumun 3.ayı . Geçmişi olmayan bir ucube olabilirim ama okula gidiyorum . Caroline ve ben kütüphaneye gidiyorduk . Carolin sarı uzun saçlı mavi gözlü erkeklerin gözdesi bir arkadaşım . Ama ona hiç farklı gözle bakamadım . Çünkü aşık olmak bana çok uzak . Kütüphaneye girdik . Uzun tavanda biten kitaplıklarıyla görkemli bir kütüphanesi vardı lisenin . Kitaplık şeklindeki koridorların arasında dolaşırken arkamda bir kitabın yere düştüğünü gördüm göz ucuyla . İlk takmadım . Sonra kütüphane görevlisinin boğazını temizleme ve bir şekilde :
'' Seni sersem kitabı yerden al ! '' demesiyle arkamı döndüm . En az 50 yıllık kitaba uzandım . Ağır kitabı elime aldım ve tozlardan okumayan adının üzerinin temizledim .
'' Vampirler , Lanetler ve İblisler ''
Kitabın başlığını okuduğumda güldüm . Yerine koymak için uzandığımda içimden bir acaba geçti . Gülümsemem ani bir endişeyle yok oldu ve olduğum yerde oturup kitabı önüme serdim .
Sayfaları çevirdikçe geçmişim aydınlanıyordu . Ama içim öfke ve endişeyle doluyordu . Eğer ben rüya görmemişsem . Yıllarca hayaline aşık olduğum kadın . Bir Vampirdi .
Saçmaladığımı düşünüp kitabı kapattım .'' Evet , zaten burası Wonderland bende gecikmiş tavşan . Kendine gel Kurt ! '' diye fısıldadım . Sonra ikinci bir boğaz temizleme ilgimi önümdeki kişiliğe yöneltti . Bu , bu olamazdı . Bu oydu . Rüyamdaki kadın . Ama daha bu yüzyıla göre giyinmiş ve yüzünde korku değil hafif bir gülümseme vardı . Yüzümü görünce gülümsemesi silindi . Hızlı adımlarla yürümeye başladı .
Başım dönüyordu ama ayağa kalktım . Koştum , rüyadaki gibi koştum . Kolundan tutup kendime çevirdim onu :
'' Sensin '' diye fısıldayabildim birtek .
Yere baktı . Sonra gözlerimin içine .
'' Kurt ... . Benimle gel . '' Dediklerini bile tam olarak anlayamamıştım ama kitapta okuduğum oluyordu . Vampir beni büyülüyordu . Elini tuttum ve okuldan çıktık . Ne yaptığımı bilmiyordum . Okulun önünde bekliyorduk . Sonra bir araba geldi . Bindik .
Kaç saat yolculuk yaptığımızı ve nerede olduğumuzu bilmiyorum . Arabaya oturduktan sonra hiçbir şeyde şuurum yerinde değildi . Etrafa daha iyi bakınca aynı deniz kenarında olduğumuzu gördüm . Arabadan nasıl indik bilmiyorum . Ama burdaydık . Vampir kadın rüyamdaki tuvaletiyle 5 adım ötemde belirdi . Bana döndü :
'' Ben daha 19 yaşındaydım . Beni aldı . Bir süre hiç açıklama yapmadı . Sonra bir gün hapsolduğum odaya geldi ve beni yeni dünyama açtı . Ayrıntıya girmeyeceğim Kurt , bunları okuduğunu umuyorum . Anlatmak zor geliyor .
Sen 7 yaşındaydın . Ben çok açtım ( gözleri dolmuştu ) . Parkta annenleydin ve bir an attığın topu getirmek için senden uzaklaştı . Kendime hakim olmadım ben . Seni çok istiyordum . Alıp mezarlığa götürdüm . Bayılmıştın . Kanını tüketmek üzereydim ki sahibem geldi . Seni elimden aldı . Sana ihtiyacımız olduğunu söyledi . Dönüşümünde yanında oldu . Seni büyüttü . Ama sen değişik bir şekilde dönüşütüğün için genç kalamıyordun . Büyüdükçe sana aşık oluyordum . Sen zaten dönüştürücün olduğum için bana bağlıydın . Zamanla bu sevgi açığa çıktı . Bir gün bu sahilde yürüyorduk . Elini tuttum . Durdun ve bana baktın . Gülümsedim . Eğilip beni öptün . dudaklarımız birbirine değdiği anda o geldi . Ona bunu nasıl yaptığımı sordu . Dönüştürücüsünün o olduğunu ona bağlı olduğumu söyledi . Öfkeden deliye döndü . Seni öldürmek istedi . Ona yalvardım . Sonra onu gün ışığına çıkmakla tehdit ettim . Seni birdaah göremiyeceğimi söyledi ve yaşaman şartıyla kabul ettim . Rüyalarına girdim . Ama seni bulamadım . O güne kadar . Seni kaybettikten 1 sene sonra seni o kıyıda buldum . İnan oraya nasıl geldiğini bende bilmiyorum . Orda seni alıp kaçmak istedim ama iki adam geldi . Tek çarem yalnız kaçmaktı . Ama gitmeden dönüştürücümün vampir özelliklerini senden aldığını ve güvende olucağını farkettim . Yinede seni bırakamadım . Takip ettim . Bugün beni görmemen gerekiyordu . Senden kaçmak istedim . Şimdi burdasın ve benimlesin . '' Annemi öldüren bu kadına deli gibi aşıktım . Dedikleri çok ağırdı . Gözlerim kararıyordu . Zayıf düşmüştüm . Öfke ve özlem beynimi bulandırdı . Yere düşmeden beni tuttu . Suratıma eğildi . Gülümsüyordu ama ağlıyordu . Eğilip beni öpmek isedi . Ama tarih tekrarlandı . O geldi . Tüm ihtişamıyla başucumuzda belirdi . Ne öfkesi ne de tutkusu yüzünden okunmuyordu . Denize baktı ve fısıldayarak :
'' Bir daha görmemen şartıyla demiştim '' dedi . Felçtim kıpırdayamıyordum ama olanları görüp duyabiliyordum . Tüm çığlıklarına ve gözyaşlarına rağmen sevdiğim kadını bir kenara fırlattı . Beni diz üstünde kaldırdı . Elleri boynumu kavradı . Tek bir hareketle vücudum acıdan sarsıldı ve herşey karardı .
Ruhum benedimden ayrılırken huzur hissediyordum . Havaya doğru süzülürken tarihin oyununu gördüm . Üstü çıplak bir çocuk sırtüstü yatıyordu . Yanında siyah tuvaletli bir kadın elini sırtına koymuş ağlıyordu . Hayatı nereden başladığın önemli değildir . Önemli olan nasıl başladığındır . Çünkü hayat hep başladığı noktada biter .
Ben Kurt McDaniel . İlginç gelebilir ama benim hayatım 17 yaşımda başladı . Aralık ayının ortasında ürpertici bir şekilde sarhoş iki adam tarafından bulunmuşum . Tanrıya Şükür hala şuurlarını kaybetmemiş dostlarım beni hastaneye götürmeyi akıl edebilmiş . Hayatımın 17 senesine dahil hiçbir şey hatırlamıyorum . En iyi beyaz önlüklüler bile hatırlatamamış bana . Yeni hayatımın 3. ayı rüyamda hatırladığım bir tek şey var .
Kızıl upuzun saçlı bir kadın yüzü . Saçları fönlü olmadığına zor inanıcalak kadar düz ve biçimli . Kemerli ince bir burnu var . Ten rengi soluk , acınası derecede . Dudakları aynı derecede ruj olmadığına inanması güç bir şekilde kırmızı . Çekik , enine gözleri var . Siyahı küçük ama çok küçüktü . Zümrüt yeşili gözleri etrafı kesiyordu . Kulakları ince ve keskin uçlara sahipti . Aşağıya doğru indikçe simsiyah pelerin . Ayak uçlarına kadar inen pelerin yeri dürtüyordu . Simsiyah giyinmiş . İçinde straplez , yine yeri dürten eski nesil bir tuvalet var. Kemeri birçok desenle süslenmiş ve paha biçilmez görünüyordu . Onun dışında tuvalet desensiz ve düzdü . Aynı tonun biraz açığı korseside en az tuvalet kadar sıradandı . Uzun tırnaklı ellerini bana uzattı ve yankı yapan ince bir ses tonuyla :
- Kurt ... Bana gel . Yetişmeyi deniyorum , koşuyorum ama sonra önümdeki büyük kayaya takılıp yere yapışıyorum . Sonra birden denizde buluyorum kendimi . Beni buldukları kıyıda bilinçsizce yatıyorum . O kadın geliyor . Eğiliyor ve soğuk ellerini çıplak sırtıma koyuyor . O an biyere ait olduğumu hissediyorum . Kadın ağlıyor . Ama sonra kadın inanılmaz bir şekilde ağzını açıyor ve göz yuvaları simsiyah oluyor . Ondan korkuyorum ama bana zarar vermek istemediğini biliyorum . O anda Bob ve William geliyor . Kadın beni onlardan koruyor . O korkunç görüntüsüyle üstlerine yürüyor . Bob ve William sa altın birer haç çıkarıyorlar . Koruyucum kaçıyor . Kaçarken son bir kez bana bakıyor ve gözünden bir damla yaş süzülüyor .
İşte , tüm hayatım bundan ibaret . Bunun bile bir anı olduğuna emin değildim . Gerçekdışı olduğunu düşünüyordum . Ta ki :
Yeni okulumun 3.ayı . Geçmişi olmayan bir ucube olabilirim ama okula gidiyorum . Caroline ve ben kütüphaneye gidiyorduk . Carolin sarı uzun saçlı mavi gözlü erkeklerin gözdesi bir arkadaşım . Ama ona hiç farklı gözle bakamadım . Çünkü aşık olmak bana çok uzak . Kütüphaneye girdik . Uzun tavanda biten kitaplıklarıyla görkemli bir kütüphanesi vardı lisenin . Kitaplık şeklindeki koridorların arasında dolaşırken arkamda bir kitabın yere düştüğünü gördüm göz ucuyla . İlk takmadım . Sonra kütüphane görevlisinin boğazını temizleme ve bir şekilde :
'' Seni sersem kitabı yerden al ! '' demesiyle arkamı döndüm . En az 50 yıllık kitaba uzandım . Ağır kitabı elime aldım ve tozlardan okumayan adının üzerinin temizledim .
'' Vampirler , Lanetler ve İblisler ''
Kitabın başlığını okuduğumda güldüm . Yerine koymak için uzandığımda içimden bir acaba geçti . Gülümsemem ani bir endişeyle yok oldu ve olduğum yerde oturup kitabı önüme serdim .
Sayfaları çevirdikçe geçmişim aydınlanıyordu . Ama içim öfke ve endişeyle doluyordu . Eğer ben rüya görmemişsem . Yıllarca hayaline aşık olduğum kadın . Bir Vampirdi .
Saçmaladığımı düşünüp kitabı kapattım .'' Evet , zaten burası Wonderland bende gecikmiş tavşan . Kendine gel Kurt ! '' diye fısıldadım . Sonra ikinci bir boğaz temizleme ilgimi önümdeki kişiliğe yöneltti . Bu , bu olamazdı . Bu oydu . Rüyamdaki kadın . Ama daha bu yüzyıla göre giyinmiş ve yüzünde korku değil hafif bir gülümseme vardı . Yüzümü görünce gülümsemesi silindi . Hızlı adımlarla yürümeye başladı .
Başım dönüyordu ama ayağa kalktım . Koştum , rüyadaki gibi koştum . Kolundan tutup kendime çevirdim onu :
'' Sensin '' diye fısıldayabildim birtek .
Yere baktı . Sonra gözlerimin içine .
'' Kurt ... . Benimle gel . '' Dediklerini bile tam olarak anlayamamıştım ama kitapta okuduğum oluyordu . Vampir beni büyülüyordu . Elini tuttum ve okuldan çıktık . Ne yaptığımı bilmiyordum . Okulun önünde bekliyorduk . Sonra bir araba geldi . Bindik .
Kaç saat yolculuk yaptığımızı ve nerede olduğumuzu bilmiyorum . Arabaya oturduktan sonra hiçbir şeyde şuurum yerinde değildi . Etrafa daha iyi bakınca aynı deniz kenarında olduğumuzu gördüm . Arabadan nasıl indik bilmiyorum . Ama burdaydık . Vampir kadın rüyamdaki tuvaletiyle 5 adım ötemde belirdi . Bana döndü :
'' Ben daha 19 yaşındaydım . Beni aldı . Bir süre hiç açıklama yapmadı . Sonra bir gün hapsolduğum odaya geldi ve beni yeni dünyama açtı . Ayrıntıya girmeyeceğim Kurt , bunları okuduğunu umuyorum . Anlatmak zor geliyor .
Sen 7 yaşındaydın . Ben çok açtım ( gözleri dolmuştu ) . Parkta annenleydin ve bir an attığın topu getirmek için senden uzaklaştı . Kendime hakim olmadım ben . Seni çok istiyordum . Alıp mezarlığa götürdüm . Bayılmıştın . Kanını tüketmek üzereydim ki sahibem geldi . Seni elimden aldı . Sana ihtiyacımız olduğunu söyledi . Dönüşümünde yanında oldu . Seni büyüttü . Ama sen değişik bir şekilde dönüşütüğün için genç kalamıyordun . Büyüdükçe sana aşık oluyordum . Sen zaten dönüştürücün olduğum için bana bağlıydın . Zamanla bu sevgi açığa çıktı . Bir gün bu sahilde yürüyorduk . Elini tuttum . Durdun ve bana baktın . Gülümsedim . Eğilip beni öptün . dudaklarımız birbirine değdiği anda o geldi . Ona bunu nasıl yaptığımı sordu . Dönüştürücüsünün o olduğunu ona bağlı olduğumu söyledi . Öfkeden deliye döndü . Seni öldürmek istedi . Ona yalvardım . Sonra onu gün ışığına çıkmakla tehdit ettim . Seni birdaah göremiyeceğimi söyledi ve yaşaman şartıyla kabul ettim . Rüyalarına girdim . Ama seni bulamadım . O güne kadar . Seni kaybettikten 1 sene sonra seni o kıyıda buldum . İnan oraya nasıl geldiğini bende bilmiyorum . Orda seni alıp kaçmak istedim ama iki adam geldi . Tek çarem yalnız kaçmaktı . Ama gitmeden dönüştürücümün vampir özelliklerini senden aldığını ve güvende olucağını farkettim . Yinede seni bırakamadım . Takip ettim . Bugün beni görmemen gerekiyordu . Senden kaçmak istedim . Şimdi burdasın ve benimlesin . '' Annemi öldüren bu kadına deli gibi aşıktım . Dedikleri çok ağırdı . Gözlerim kararıyordu . Zayıf düşmüştüm . Öfke ve özlem beynimi bulandırdı . Yere düşmeden beni tuttu . Suratıma eğildi . Gülümsüyordu ama ağlıyordu . Eğilip beni öpmek isedi . Ama tarih tekrarlandı . O geldi . Tüm ihtişamıyla başucumuzda belirdi . Ne öfkesi ne de tutkusu yüzünden okunmuyordu . Denize baktı ve fısıldayarak :
'' Bir daha görmemen şartıyla demiştim '' dedi . Felçtim kıpırdayamıyordum ama olanları görüp duyabiliyordum . Tüm çığlıklarına ve gözyaşlarına rağmen sevdiğim kadını bir kenara fırlattı . Beni diz üstünde kaldırdı . Elleri boynumu kavradı . Tek bir hareketle vücudum acıdan sarsıldı ve herşey karardı .
Ruhum benedimden ayrılırken huzur hissediyordum . Havaya doğru süzülürken tarihin oyununu gördüm . Üstü çıplak bir çocuk sırtüstü yatıyordu . Yanında siyah tuvaletli bir kadın elini sırtına koymuş ağlıyordu . Hayatı nereden başladığın önemli değildir . Önemli olan nasıl başladığındır . Çünkü hayat hep başladığı noktada biter .
A. Kurt McDaniel- Avcı
- Mesaj Sayısı : 23
Kayıt tarihi : 13/11/10
Nerden : Alaska
Geri: Hayat başladığı noktada biter
tarafından Victoria Huffington C.tesi Kas. 13, 2010 7:29 pm
Kurgu ~ 15
Betimleme ~ 15
Renklendirme ~ 5
Uzunluk ~ 10
Akıcılık ~ 15
İmlâ ~ 10
Toplam ~ 70!
Betimleme ~ 15
Renklendirme ~ 5
Uzunluk ~ 10
Akıcılık ~ 15
İmlâ ~ 10
Toplam ~ 70!
Victoria Huffington- Yönetici ~ Avcı
- Mesaj Sayısı : 189
Kayıt tarihi : 27/10/10 -
Supernatural RP :: Başlarken... :: RP :: Puanlama
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz