Leighton M. spindowich

tarafından **Leighton M. Spindowich** Cuma Ara. 17, 2010 11:48 pm

Hayatım sonlanıyordu evet!Ben bitiyordum.Çok sinirliydim!Neden her zaman bir kukla olmak zorundaydım anlamıyorum.Ben seçmemiştim bu hayatı.Üzerimde Siyah bir gömlek ve üstüne siyah bir kravat.Üstüne beyaz bir ceket.Altıma siyah bir pantolon ve ayakkabı.Çok resmiydi.Boğuluyordum sanki.Saçlarımı düzelttim.Ben bile üzgündüm.Kızı düşünemiyordum.İkimizde malca bir evliliğe zorlanıyorduk.Eski bir gelenek yüzünden bizim kahrolası hayatlarımız yanıyordu.Sinirimi bir şeylerden çıkarmak istiyordum.Yerde yastık vardı tekme attım ve kapıya yöneldi aynı anda kapı açıldı ve yastık annemin suratına geçti.Tanrı yukarıda işte.Tamam işim düştüğünde ona inanıyorum ama işte.Her neyse.Ona karşı nazik olmalıyım yapmacık bir telaşla Ahh pardon anne.İyimisin?diyerek yanına koştum.Aslında keşke geberseydi!Onun yüzünden hayatım kararıyordu!Babam o kadar takmıyordu bunu ama annem!Öldürüyordu beni!Ayağa kaldırdım onu ve bana sinirlice Hadi!Çabuk ol.Tören başlıyor ve orada da bir şeyleri tekmeleme!Off oluyordu içte gençliğim gidiyordu!BEkarlığımı veriyordum!Evlenmekn istemiyorum ben!Oturup bir bebek gibi ağlamak istiyordum.Ama bunu yapamıyorum ve en kötüsü sevmediğim bir kadından çocuğumun olmak zorunda olmasıydı.Evet doğru duydunuz!Çocuk...Derin bir nefes aldım ve dışarı çıktım.Merdivenlerin başına geldim.Sanki aşağısı uçurumdu.Bana en acılı ölümü yaşatacak olan yer.Yavaşça ve resmi bir şekilde merdivenleri inmeye başladım.Temkinli iniyordum.Bastığım yerlere emin olduktan sonra diğer adımımı atıyordum.Aşağı indiğimde milletin gözü üzerimdeydi.O sırada bana ilk iyliğini yapan sevgili nişanlım merdivenlerden inmeye başladı.İlgi ona kaydı.Tuttuğum nefesimi bıraktım.Nefesimi tuttuğumun farkında değildim.Bayık bir müzik sesi geliyordu pianodan.Ayakta uyuyacaktım! Kızın adı Anna'ydı.Güzel bir kızdı ama ben onu sevmiyordum.Hani güzel olması bir şey fark ettirmiyordu.Bu geceden itibaren onunla her şeyimi paylaşmak zorunda kalacaktım.Bunu bana sormuşlar mıydı?Ah hayır tabiikide sormadılar!KAbullenmeliydim.Bu böyle olacaktı aptal büyük babam yüzünden!!.Sevmeye çalışacaktım onu.Yapacak bir şeyim yoktu.Merdivenlerden benim gibi temkinli tempkinli indi ve yanıma doğru ilerlemeye başladı. Bastığı yerlere çok dikkat ediyordu ve yanıma geldi.Yutkundum ve kardeşinin kolundan benim koluma geçti.Eli titriyordu.Aslında bende titriyordum anlamsız heyecanım bedenimi sarmıştı.Yavaşça ilerlemeye başladık.Yine çok resmiydik.Dimdik.Omuzlar geri göğüs dışarı karın içeri filan filan.Lanet girmeliydi bu düzene!Yemin etmek için yerlerimize geçtik ve bize söylenenleri tekrar edecektik.İlk ben yemin edecektim,
Madelyn, seni ömrüm boyunca seveceğime ve her zaman yanında olacağıma yemin ederim. Birlikte adım atığımız bu yolda seni asla yalnız bırakmayacağım. Devletim hariç her şeyin üstünde olacaksın. Tutunamadığında ellerim, göremediğinde gözlerim ve hissedemediğinde kalbim seninle olacak. Herkesin huzurunda seni karım olarak kabul ediyorum
.Ölmek üzereyim heyecandan!Sıra ondaydı.Onunda benden arta kalır bir yanı yoktu.
Kevin, seni ömrüm boyunca sevece]ğime ve her zaman yanında olacağıma yemin ederim. Birlikte adım atığımız bu yolda seni asla yalnız bırakmayacağım. Devletim hariç her şeyin üstünde olacaksın. Tutunamadığında ellerim, göremediğinde gözlerim ve hissedemediğinde kalbim seninle olacak. Herkesin huzurunda seni kocam olarak kabul ediyorum.Masaya oturduk ve ellerimizi kenetledik.Anlamsız şeyler dizisi işte.Bizlere evlendiğimizi belli etmek için dövmeler yaparlar.Bunlar her iki taraftada olur.Ellerimizi kenetlediğimizde o dövmeler birbirini tamamlar.Bizim dövmelerimizi daha önce ailelerimiz seçmişti.Güneşti.Etrafındaki o acaip şeylerse diken diken olacaktı.Dövmeler yapılmaya başladı.Aslında acıyı hissediyordum,fakat kalbimdeki acı daha büyüktü.Çünkü özgürlüğüm elden gidiyordu.Farklı bir dövmeydi, bu yüzden fazlasıyla acıyordu.Anna'da dudaklarını ısırıyordu.Son çizgiyide yaptı ve dövme bitmişti.Artık o benim karımdı-malesef-.Yüzüne baktım.Düşünceliydi.Balkona çıktık ve dövmelerimizi halkımıza gösterdik-bu da aptal bir gelenek millete evlilik dövmemizi göstereceğiz onlarda bize imrenecek-.Bu malca safhayı da geçtikten sonra içeri davetlilerin yanına doğru ilerlemeye başladık.İlk dans vardı biz başlatacaktık ve biz bitireceğiz.İşkence yaşıyordum sanki.Bunu anlatmaya kelimeler yetmiyor.Piste geçtik.Belinden kavradım onu.Asil bir duruşumuz vardı.Gözleri yeşildi.Benimkiler gibi ama benim ki safir yeşiliydi.Onu inceleme fırsatını yeni yeni buluyordum.Artık ciddi ciddi kral ve kraliçeydik.İlk dans başlamıştı.Kollarımda sanki bir kuğu gibi süzülüyordu.Ama ara sıra ayağımı ezmeyi de ihmal etmiyordu hani.Konuşmak istemiyorduk ikimizde.Bu çok daha iyiydi sessizlik.Bu ortamda her ne kadar olursa.en sonunda kızın gerçekten sıkıldığını gördüm ve dilimi tutamayarak “Yalnız değilsin hatun, unutma ki artık seninle birlikte sıkılmak zorunda kalan bir kocan var.” dedim.Bıkkın ve aceleci çıkmıştı sesim oysaki ben muzip bir şekilde söylemeye çalışmıştım.Anlamadım? “Sil gözyaşlarını da ikimiz de aciz duruma düşmeyelim.” eliyle yüzünü silmeye çalıştı ama başarısız oldu.Yüzüme bir sırıtış yapıştırdım ve yüzünü elimle sildim.“Benim de canım yanıyor ama ben küçük bir çocuk gibi bağırmıyorum.” dedim ve başka bir yere bakmaya başladım.“Kusura bakmayın kralım! Sanırım yarım saat önce yemin eden başka biriydi!” off dırdırcının teki işte.Hayatımı dırdırcıya adayacaktım uff!!Ahh! Anna güldürdüğün için sağ ol.” dedim ve minik bir kahkaha attım ne yapayım somurtayım mı hayır bunu yapmayacağım..Onunla dalga geçmek beni eğlendiriyordu.Her neyse.Gıcık etmek zevkliydi.Kendimi birden boşlukta gibi hissetmeye başladım.İçimde sanki acaip birşey vardı.Durdum ve elinden tutup yukarı odamıza çıkmak için yol aldım.Eğer orada durmaya devam edersem benden geriye pek bi şey kalmayacaktı.Orası ciddi anlamda basmıştı beni.Herkesin gözü üzerimizdeydi.Sanki alan darlaşıyordu.Minicik ufacık oluyordu.Kaçmam gerekti yanlızlığa.Odaya çıktığımızda bir nebze de olsun rahatlamıştım.Kendimi yatağa attım.Kravatı çözdüm.Aytakta duruyordu.Ben sanki yıllardır onunla evli gibiydim ama.Ürkek bir tavırla ayak ucuma oturdu.Benden mi çekiniyordu?Sanmam.Ayağa kalktım ve banyoya gittim.Aynanın önünde durdum ve aynadaki yansımama bakmaya başladım.Daha bir kaç saat öncesine kadar ben çok daha farklıydım.Suyu açtım ve suyu soğuk yaptım.Kendime gelmem gerekti.Suyun altına girdiğimde bariz bir şekilde irkildim.Ama beni kendime getiriyordu.Bir kaç dakika suyun altında kaldım.Çıktığımda gerçekten ayılmıştım.Bornozuma sarıldım ve içeri geçtim.Üstünü değiştirmişti.Yatağın üzerine uzanmış tavanı izliyordu.Konuşmuyorduk.Konuştuğumuzda didişiyorduk çünkü.Gardrobumun önüne geçtim.Pijamalarımı aldım ve giyindim.Ben giyinirken bana bakmamaya çalışıyordu.Gözlerini kaçırmana gerek yok.Gözlerimi kaçırmıyorum ben.Bal gibide kaçırıyorsun.Her neyse.Konuyu böyle kapatmaya çalışma!Kaçma!!Tamam Anna.Peki.Sinirlenmişti yine.Ondan ve her şeyden kurtulmak istiyordum.Tek isteğim uyumaktı.Yatağa yattım.Gözlerimi kapadım.

Kan ter içinde gözlerimi açtım.Etrafıma bakınıyordum.Bomboştu.Yatağımda tektim.Odam bana hastı ve en güzeli evli değildim.Yani her şey bir kabusmuydu?Hayal gücüm gerçekten iyi çalışmıştı...

tarafından **Amaud** Cuma Ara. 24, 2010 9:50 pm

Leighton M. spindowich

Leighton M. spindowich

Geri: Leighton M. spindowich